|
7
When he noticed how the guests chose the places of honour,
he told them a parable. 8‘When you are invited by someone
to a wedding banquet, do not sit down at the place of
honour, in case someone more distinguished than you
has been invited by your host; 9and the host who invited
both of you may come and say to you, “Give this person
your place”, and then in disgrace you would start to
take the lowest place. 10But when you are invited, go
and sit down at the lowest place, so that when your
host comes, he may say to you, “Friend, move up higher”;
then you will be honoured in the presence of all who
sit at the table with you. 11For all who exalt themselves
will be humbled, and those who humble themselves will
be exalted.’
12
He said also to the one who had invited him, ‘When
you give a luncheon or a dinner, do not invite your
friends or your brothers or your relatives or rich neighbours,
in case they may invite you in return, and you would
be repaid. 13But when you give a banquet, invite the
poor, the crippled, the lame, and the blind. 14And you
will be blessed, because they cannot repay you, for
you will be repaid at the resurrection of the righteous.’
15
One of the dinner guests, on hearing this, said to him,
‘Blessed is anyone who will eat bread in the kingdom
of God!’ 16Then Jesus* said to him, ‘Someone gave
a great dinner and invited many. 17At the time for the
dinner he sent his slave to say to those who had been
invited, “Come; for everything is ready now.” 18But
they all alike began to make excuses. The first said
to him, “I have bought a piece of land, and I must
go out and see it; please accept my apologies.” 19Another
said, “I have bought five yoke of oxen, and I am going
to try them out; please accept my apologies.” 20Another
said, “I have just been married, and therefore I cannot
come.” 21So the slave returned and reported this to
his master. Then the owner of the house became angry
and said to his slave, “Go out at once into the streets
and lanes of the town and bring in the poor, the crippled,
the blind, and the lame.” 22And the slave said, “Sir,
what you ordered has been done, and there is still room.”
23Then the master said to the slave, “Go out into the
roads and lanes, and compel people to come in, so that
my house may be filled. 24For I tell you,* none of those
who were invited will taste my dinner.” ’
7.耶稣见所请的客拣择首位，就用比喻对他们说，
8.你被人请去赴婚姻的筵席，不要坐在首位上。恐怕有比你尊贵的客，被他请来。
9.那请你们的人前来对你说，让座寄这一位吧。你就羞羞惭惭的退到末位上去了。
10.你被请的时候，就去坐在末位上，好叫那请你的人来，对你说，朋友，请上坐，那时你在同席的人面前，就有了光彩了。 11.因为凡自高的必降为卑。自卑的必升为高。
12.耶稣又对请他的人说，你摆设午饭，或晚饭，不要请你的朋友，弟兄，亲属，和富足的邻舍。恐怕他们也请你，你就得了报答。
13.你摆设筵席，倒要请那贫穷的，残废的，瘸腿的，瞎眼的，你就有福了。
14.因为他们没有什么可报答你。到义人复活的时候，你要得着报答。
15.同席的友一人听见这话，就对耶稣说，在神国里吃饭的有福了。
16.耶稣对他说，有一人摆设大筵席，请了许多客。
17.到了坐席的时后，打发仆人去对所请的人说，请来吧。样样都齐备了。
18.众人一口同音的推辞。头一个说，我买了一块地，必须去看看。请你准我辞了。
19.又有一个说，我买了五对牛，要去试一试。请你准我辞了。
20.又有一个说，我才娶了妻，所以不能去。
21.那仆人回来，把这事都告诉了主人。家主就动怒，对仆人说，快出去到城里大街小巷，领那贫穷的，残废的，瞎眼的，瘸腿的来。
22.仆人说，主阿，你所吩咐的已经办了，还有空座。
23.主人对仆人说，你出去到路上和篱笆那里，勉强人进来，坐满我的屋子。
24.我告诉你们，先前所请的人，没有一个人得尝我的筵席。 7 ελεγεν δε
προς τους κεκλημενους παραβολην
επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντο
λεγων προς αυτους
8 οταν κληθης
υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης
εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος
σου η κεκλημενος υπ αυτου
9 και
ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει
σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη
μετα αισχυνης τον εσχατον τοπον
κατεχειν
10 αλλ οταν κληθης πορευθεις
αναπεσε εις τον εσχατον τοπον
ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ερει
σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον
τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων
των συνανακειμενων σοι
11 οτι
πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται
και ο ταπεινων εαυτον υψωθησεται
12
ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον
οταν ποιης αριστον η δειπνον
μη φωνει τους φιλους σου μηδε
τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις
σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε
και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και
γενηται ανταποδομα σοι
13 αλλ
οταν δοχην ποιης καλει πτωχους
αναπειρους χωλους τυφλους
14
και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν
ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται
γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων
15
ακουσας δε τις των συνανακειμενων
ταυτα ειπεν αυτω μακαριος οστις
φαγεται αρτον εν τη βασιλεια
του θεου
16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος
τις εποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν
πολλους
17 και απεστειλεν τον
δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου
ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθε
οτι ηδη ετοιμα εστιν
18 και ηρξαντο
απο μιας παντες παραιτεισθαι
ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα
και εχω αναγκην εξελθων ιδειν
αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον
19
και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα
πεντε και πορευομαι δοκιμασαι
αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον
20
και ετερος ειπεν γυναικα εγημα
και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν
21
και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν
τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις
ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω
αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας
και ρυμας της πολεως και τους πτωχους
και αναπειρους και τυφλους και
χωλους εισαγαγε ωδε
22 και ειπεν
ο δουλος κυριε γεγονεν ο επεταξας
και ετι τοπος εστιν
23 και ειπεν
ο κυριος προς τον δουλον εξελθε
εις τας οδους και φραγμους και
αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη
μου ο οικος
24 λεγω γαρ υμιν οτι
ουδεις των ανδρων εκεινων των
κεκλημενων γευσεται μου του
δειπνου
|