John 10

    1‘Very truly, I tell you, anyone who does not enter the sheepfold by the gate but climbs in by another way is a thief and a bandit. 2The one who enters by the gate is the shepherd of the sheep. 3The gatekeeper opens the gate for him, and the sheep hear his voice. He calls his own sheep by name and leads them out. 4When he has brought out all his own, he goes ahead of them, and the sheep follow him because they know his voice. 5They will not follow a stranger, but they will run from him because they do not know the voice of strangers.’ 6Jesus used this figure of speech with them, but they did not understand what he was saying to them.
7 So again Jesus said to them, ‘Very truly, I tell you, I am the gate for the sheep. 8All who came before me are thieves and bandits; but the sheep did not listen to them. 9I am the gate. Whoever enters by me will be saved, and will come in and go out and find pasture. 10The thief comes only to steal and kill and destroy. I came that they may have life, and have it abundantly.
11 ‘I am the good shepherd. The good shepherd lays down his life for the sheep. 12The hired hand, who is not the shepherd and does not own the sheep, sees the wolf coming and leaves the sheep and runs away?and the wolf snatches them and scatters them. 13The hired hand runs away because a hired hand does not care for the sheep. 14I am the good shepherd. I know my own and my own know me, 15just as the Father knows me and I know the Father. And I lay down my life for the sheep. 16I have other sheep that do not belong to this fold. I must bring them also, and they will listen to my voice. So there will be one flock, one shepherd. 17For this reason the Father loves me, because I lay down my life in order to take it up again. 18No one takes* it from me, but I lay it down of my own accord. I have power to lay it down, and I have power to take it up again. I have received this command from my Father.’
19 Again the Jews were divided because of these words. 20Many of them were saying, ‘He has a demon and is out of his mind. Why listen to him?’ 21Others were saying, ‘These are not the words of one who has a demon. Can a demon open the eyes of the blind?’

1.我實實在在的告訴你們、人進羊圈、不從門進去、倒從別處爬進去、那人就是賊、就是強盜。
2.從門進去的、纔是羊的牧人。
3.看門的就給他開門．羊也聽他的聲音．他按著名叫自己的羊、把羊領出來。
4.既放出自己的羊來、就在前頭走、羊也跟著他、因為認得他的聲音。
5.羊不跟著生人、因為不認得他的聲音．必要逃跑。
6.耶穌將這比喻告訴他們．但他門不明白所說的是甚麼意思。
7.所以耶穌又對他們說、我實實在在的告訴你們、我就是羊的門
8.凡在我以先來的、都是賊、是強盜．羊卻不聽他們。
9.我就是門．凡從我進來的、必然得救、並且出入得草喫。
10.盜賊來、無非要偷竊、殺害、毀壞．我來了、是要叫羊〔或作人〕得生命、並且得的更豐盛。
11.我是好牧人、好牧人為羊捨命。
12.若是雇工、不是牧人、羊也不是他自己的、他看見狠來、就撇下羊逃走．狼抓住羊、趕散了羊群。 13.雇工逃走、因他是雇工、並不顧念羊。
14.我是好牧人．我認識我的羊、我的羊也認識我。
15.正如父認識我、我也認識父一樣．並且我為羊捨命。
16.我另外有羊、不是這圈裡的．我必須領他們來、他們也要聽我的聲音．並且要合成一群、歸一個牧人了。 17.我父愛我、因我將命捨去、好再取回來。
18.沒有人奪我的命去、是我自己捨的。我有權柄捨了、也有權柄取回來．這是我從我父所受的命令。 19.猶太人為這些話、又起了分爭。
20.內中有好些人說、他是被鬼附著、而且瘋了．為甚麼聽他呢。
21.又有人說、這不是鬼附之人所說的話。鬼豈能叫瞎子的眼睛開了呢。

1 αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
4 οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
7 ειπεν ουν παλιν {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους αμην αμην λεγω υμιν {VAR2: οτι } εγω ειμι η θυρα των προβατων
8 παντες οσοι ηλθον {VAR1: προ εμου } {VAR2: [προ εμου] } κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
10 ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
12 ο μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
13 οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκουσιν με τα εμα
15 καθως γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
18 ουδεις {VAR1: ηρεν } {VAR2: αιρει } αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατρος μου
19 σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι